آهنگ بی معرفت از  کامران مولایی

رفتی از پیشم که جای من برات کی زندگی شه
لعنتی هر جا میرم خاطره هامون زنده میشه
پا گذاشتی رو دلی که بعد تو میدونی دیگه آرزوش مرگه همیشه
طاقت ندارم این روزا هر جا که میرم همه دنبال بهونن
لا به لای طعنه هاشون بحثو سمتت میکشونن دنبال زخم زبونن
عادت ندارم من به این اوضاع چقد بی معرفت میشه یه آدم
آبرو واسم نذاشتی حتی پیش خونوادم همه چیمو پات دادم
این رابطه شاید واسه تو عادی بود
اما من عاشق توقعم از عشق یکم زیادی بود
فکر و خیال تو هی میده آزارم
کارم شده هر شب دلتنگی و گریه تا صبح بیدارم
طاقت ندارم این روزا هر جا که میرم همه دنبال بهونن
لا به لای طعنه هاشون بحثو سمتت میکشونن دنبال زخم زبونن
عادت ندارم من به این اوضاع چقد بی معرفت میشه یه آدم
آبرو واسم نذاشتی حتی پیش خونوادم همه چیمو پات دادم